చేతకానివాడిలా...నావల్ల కాదు

భారమైనా, బాధతోనైనా... మోజుకదా... 

నిన్నటి కలను పండించుకోవచ్చు కదా అని 

పరిగెత్తుకు వచ్చిన అంత సేపు లేదు 

నాటి సముద్రం కాదు ఇది 

నాటి పచ్చటి కొండలూ లేవు 

భీకరంగా గొంత్తెత్తి అరిచే సముద్రుడి కేకలు 

నేడు బేలగా అమ్మాయి గొంతులా... 

ఎవరినైనా అడ్డగించగలనన్న పొగరుతో 

నిలువెత్తుగా నిలబడే ఆ పర్వత సానువులు 

నేడు... చెరచబడ్డ అమ్మాయిల్లా తలవంచుకుని 

ఎర్రబడ్డ కళ్ళతో కన్నీరు కారుస్తున్నాయి 

ఇది చూడటానికా నేను ఇక్కడికి వచ్చింది 

కాదు... కానే కాదు... 

దీనిని భరించటం నావల్ల కాదు... 

మూగగా... మౌనంగా... చేతకానివాడిలా...