17, మార్చి 2014, సోమవారం

రేణువునై...

మేను వాల్చినా
రెప్పమూయనంటోంది
మనస్సులోతుల్లో ప్రవహించే
భావావేశం కాగితంపై
అక్షరమై మెరిస్తే బాగుండు
నేనేమిటో అర్థమయ్యేది...
నిశీథిలో జాబిలమ్మ జాడవునీవంటే
అతిశయోక్తులంటూ కొట్టేస్తావు
సాదాగా... నీవు నా ప్రాణమంటే
సరికొత్త 'కోత'లొద్దంటావు
స్మృతుల విస్మృతే జీవితానందం
తీరం చేరిన ప్రతీ కెరటం
గర్భంలోకి తీసుకునే వెళుతుంది...
తిరిగి తీరానికి నెట్టే విసర్జకాలెన్నో...
అయినా...
తాజాగా మరోసారి తీరం వైపే పయనం...
అదే నమ్మకంతో
రేణువునై దరినే చూస్తున్నా...
అలవై నన్ను కలుపుకుపోతావని...