11, మే 2014, ఆదివారం

నేనూ అవినీతిపరుడినే...

వును నేనూ అవినీతిపరుడినే. తెలుగురాష్ట్రంలో పచ్చనోటుకు ఓటను అమ్ముకున్న లక్షలాది మంది ఓటర్ల సరసన చేరటానికి అన్ని అర్హతలూ వున్న వాడిని. నేనేమీ పైకి కనిపించేటంత నిజాయితీ పరుడినేం కాదు. డబ్బున్నవాడికేనా పోటీ చేసే అర్హత అంటూ గంభీరంగా ప్రకటించే నేను చేతల్లో మాత్రం అవుననే అంటూ వుంటాను. వారసత్వ రాజకీయాలూ, కొత్తవారికి అవకాశమివ్వకుండా సాగే నియంతృత్వ పోకడలూ ప్రజాస్వామ్యానికి జఢత్వాన్ని, నిలువనీటి కంపునీ అంటిస్థాయంటూ గొప్పగా, వినేవాడు వున్నాడు కదా అని చెప్పే నేను ఆచరణలో పూర్తి భిన్నంగా వుంటాను. మహిళాసాధికారత గురించి రాజకీయ పార్టీలు పదేపదే చెపుతున్న మాటల్లో బూటకాన్ని కరకుగా ప్రశ్నించే నేను ఆచరణలో మాత్రం దానిని గుర్తించి, ప్రోత్సహించ నిరాకరిస్తాను. నా ఉద్యోగితను, ఉద్యోగం మరింత భద్రంగా వుండాలన్న సాకుతో అమ్ముకుంటాను. ఈ ఉద్యోగం పోతే నా జీవిక ఇంత సుఖమయంగా సాగదన్న భయంతో నిర్లజ్జగా ఉద్యోగితను అమ్ముకోగా వచ్చిన సొమ్మును జేబుల్లో కుక్కేసుకుంటాను. పంపకాలలో నిజాయితీగానే వున్నానుగా అనుకుంటూ ఆత్మను జోకొడతాను. డబ్బులు ఇచ్చిన వాడే నా వార్తల్లో ప్రముఖుడు. వాడే నాకు పరమమిత్రుడు. వాడెవ్వడైతే నాకేం. అవినీతి తిమింగలమైతే మాత్రం... నాకు డబ్బులు ఇచ్చిన దేముడు. అందుకనే ఈల నాకు కనపడదు... బ్యాటు బలం నాకు తెలియదు. ఆత్మ ఎక్కడ తలపైకెక్కి నిజాన్ని కేకపెడుతుందోనని దాని పీకనొక్కి అందరి ఎదుటా దోపిడీదారుల్లో నిజాయితీ పరుడని కితాబిచ్చే బాబునాయుడూ కనిపించడు. సర్వం నోటుమయం. గాంధీని అమితంగా ఇష్టపడే కుహనా లౌకికవాదుల్లో నేనూ ఒకడిని. నీతి ముసుగుమాటున అవినీతికి పాల్పడే అరాచక గుంపులో నాదీ ఉత్తమస్థానమే. అయినా నేను గౌరవంగానే వుంటాను. నావైపు చూపించే నాలుగువేళ్ళను పట్టించుకోకుండా ఎప్పుడూ వేలెత్తి చూపుతూనే వుంటాను. ఇప్పుడు చెప్పండి... నా అర్హతలను నిర్ధారించండి... నన్నూ అవినీపరుడిగా ప్రకటించండి... అవినీతోత్తముడు బిరుదు ప్రదానం చేయండి.