కాల గీతికలో
మాట కన్నీరయ్యింది
చూపు ఎడారయింది
సూరీడు రాకపోకలన్నీ
రసోద్వేగాలకు అతీతమై
యాంత్రికాలయ్యాయి
నిన్నటి దేహ ఛాయలెన్నో
కట్టె మంటల్లో శివాత్మికమయ్యాయి
నీరెండలో నీరసపడిన రేపన్న ఆశ
యమపాశపు ఉచ్చులో గింజుకుంటోంది
కనిపించని పురుగే కాదు...
ఆ తల్లి కనిపెంచిన ‘బిడ్డ’
వికటట్టహాసమూ వీధుల్లో
డీజే సౌండై భయపెడుతోంది
కొన ఊపిరిలూదుతున్న
పోరాట బహుముఖిప్పుడు
‘వర్ణ’ శోభిత వికృత కాంతిలో
ఎండిన కృష్ణ వర్ణ ప్రవాహమై
సంద్రాన్ని చేరింది ప్రయాసపడుతూ...
గాజు కంటిలో జీవం కొట్టిమిట్టాడుతోంది
శిథిలమవ్వని దేహవృక్షం
సుడిగాడి కోసం చూస్తోంది...
