‘కవిత’ చదువుతూ...

రేయి ముగియకుండానే 

పరుగు తెరుచుకున్న రెప్ప మరి పడదు 

తొలి సూరీడు, చిన్న చిన్న పాకలు 

నువ్వూ, నేనూ ఇబ్బంది పడే 

నల్లనీటి పిల్ల కాలువలు 

నా మనసులానే... 

తెలిమంచు వీడని శూన్యం 

భానుడు ప్రకాశుడై అందంగా పైకి, పైపైకి మెల్లగా

మెలమెల్లగా అంతా ‘నల్లద్దాల’ నడుమ 

చలువ పెట్టెలో కూర్చుని కదులుతూ... ‘కవిత’ చదువుతూ...